Particulieren
 
Stilstaan om vooruit te komen

Als je, door wat voor omstandigheden ook, niet goed in je vel zit, kan dat leiden tot allerlei klachten. Spanningsklachten, angst, depressie, burn out kunnen het gevolg zijn. Soms uiten de problemen zich fysiek, op zwakke plekken in het lichaam. Hoofdpijn, vermoeidheid, nek- en rugklachten zijn bekende voorbeelden daarvan.

 
Klachten
Vaak is er een samenhang tussen lichamelijke klachten en het feit dat de rek uit je psychische veerkracht is. Als je niet lekker in je vel zit, kun je in een negatieve spiraal terecht komen. Dan komt je dagelijks functioneren onder druk te staan en dan wordt het lastig de draad weer op te pakken. Nog ingewikkelder is het om bepaalde patronen te doorbreken als je een heel andere kant op wilt.
Misschien moet je je eigen grenzen leren kennen, of het contact met je lichaam herstellen. Het kan ook zijn dat het nodig is om een patroon te doorbreken waarin je voortdurend gefixeerd bent op je klachten.
Om vooruit te komen is het soms nodig om eerst stil te staan. Wie ben ik? Wat wil ik bereiken? Waar wil ik met mijn leven naar toe?  Hoe krijg ik weer meer de regie over mijn leven? Dat soort vragen kunnen helpen bij het uitzetten van een nieuwe koers. En soms is het nodig te erkennen dat bepaalde dingen niet kunnen; dan zijn je grenzen bereikt.  Maar het kan ook zijn dat je beschikt over mogelijkheden die je zelf niet vermoed had.
 
Even niet doen, maar zijn
Soms is het goed om even niets te doen, maar gewoon te zijn. Dat kan door je denken wat los te laten, door aandacht voor je zintuigen te hebben en door meer ‘in het moment’ te zijn. Contact maken met je eigen kern, je eigen zijn geeft rust en het leert je veel over je eigen mogelijkheden. Op basis daarvan kun je heel bewust plannen maken voor je toekomst en stappen zetten om weer vooruit te kunnen.
 
Regisseur van je eigen leven
Door eerst stil te staan en dan heel bewust weer in beweging te komen, komt vanzelf de balans tot stand tussen werk en leven. Je neemt zelf weer initiatieven en de verantwoordelijkheid over je eigen bestaan. Dat geeft voldoening en je gaat weer vertrouwen op je eigen kunnen.